Prèmi primièr : Lisa Fidanza – Lo long del camin

Lo long del camin, aquel camin qu’apelam « la vida ».

Aqueste camin qu’es comol de viradas, de còstas, de davaladas. Fòrça de temps, de moments, d’annadas, vesèm pas la fin d’aquel camin.
Aqueste camin qu’es long, dur, alassant, mas agradiu. Fòrça de moment, esperam veire la fin d’aquel camin, mas, un còp la fin d’aquel camin apercebuda, volèm far mièg-torn. Mas aquel camin, s’arroïna darrièr tu, se faneja, seca, puèi morís. Ton ora es venguda, pòdes res i far.

Alara i a un sol conselh a te balhar :
Profita, profita del quite moment. N’arregreta pas jamai çò que fas. Soritz, plora, crida, cor, cabussa se vòles. Mas lo pus important de tot, es de viure. Viure a ton biais, soritz a ton biais, plora, crida, cor, cabussa a ta faiçon.

T’arrèstes pas de viure, mas, subretot, oblides pas mai : soritz !

Fidanza Lisa

Prèmi segond : Ellyn Platet – Las baladas

Las baladas

A ! me sovèni de las baladas
Me sovèni de la davalada
Man dins la man, ieu ,el ,e nòstre baston
E puèi caminam coma un batalhon
Sus la rota, res nos arrestava
Mas aquí mon papeta soritz pas
Marcha pas es cremat luènh de ieu
Luènh mas cal cantar , cal caminar per el
E ieu tornarai sus la rota
Amb el dins las mans, l’escamparai el
El l’escamparai dins lo bòsc aquí
A costat de la rota las cendras
Las cendras seràn escampilhadas
Mas el, serà urós plan urós
Puèi caminarai amb ma mameta
La vida deu contunhar mas es
Luènh de ieu, l’aimarai totjorn el.

Platet Ellyn

Prèmi tresen : Zoe Demkova – Un ser de davalada

Un ser de davalada,
Un cadavre se trobava jos un arbre.
De fuèlhas li tombavan sul nas,
E d’escarenas li manjavan lo braç.
La mòrt l’aviá emportada,
Un ser de davalada.